مدیریت حقوق و دستمزد نظامی فراگیر در سازمان است که به جبران خدمات کارکنان می‌پردازد. برای طراحی این نظام ابتدا باید به تجزیه‌وتحلیل شغلی پرداخت و سپس شرح شغل تدوین شود. در مرحله سوم ارزشیابی مشاغل صورت می‌گیرد. گاهی نیز به دلیل کاهش حقوق، فضای ترس حول ارزشیابی مشاغل به وجود می‌آید. بنابراین بهتر است گروهی مرکب از کارکنان و مدیران به ارزشیابی مشاغل بپردازند.
مرحله چهارم طراحی نظام جبران خدمات، بررسی نرخ حقوق و دستمزد متداول در صنعت است. موضوعات مورد بررسی ساعات کار روزانه، تعداد روزهای کار در هفته، حقوق در بدو استخدام و… هستند. گاهی نیز به علت عدم انتخاب گروه شغلی مناسب یا صنعت مناسب، اندازه سازمان نادرست، عدم صحت منابع اطلاعات حقوق‌های به دست آمده صحیح نیستند. لذا باید جو درون سازمانی سازمان‌های مورد بررسی، عدم اکتفا به شرح شغل و روزآمدی اطلاعات ملاحضه شوند.
در نهایت باید گفت مدیریت جبران خدمت، بخشی از مدیریت منابع انسانی است که بر برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی و کنترل مستقیم و غیرمستقیم دستمزدهایی تمرکز دارد که کارمندان بابت انجام وظایف خود دریافت می‌کنند. روش‌های ارزشیابی مشاغل قضاوتی اند و هر چند روش‌های امتیازی و مقایسه عوامل سعی در کمی سازی آن دارند و در مقایسه با روش‌های کیفی طبقه بندی و رتبه بندی مشاغل کمی ترند اما با این حال هنوز ارزشی اند.