بیشترین آسیب را به دنیا کسانی زده اند که میخواستند دنیا را نجات دهند. آنها به قصدِ نجاتِ دنیا، جنگ راه انداختند، برنامه ریختند، درگیر شدند. اما دنیا نه تنها اینکه بهتر نشد، بلکه نظم و زیبایی قبلی اش را نیز از دست داد. انسان زمانی میتوانست دنیا و زندگی را تغییر دهد که همه گوشههای زندگی تمام و کمال در اختیارش میبود. اما دنیا و زندگی کاملا در اختیار شما نیست. نقشهی اصلی زندگی دستِ شما نیست. زیرا شما محدود و کوچک هستید. شما از هر جایی که تلاش به تغییر دادنِ دنیا کنید، فقط یک گوشهی کوچک را می گیرید. وقتی این گوشهی کوچک گرفتار تغییر شود، از نظم بیرون میشود. دیگر این گوشه با تمامِ زندگی هماهنگ نخواهد بود. اینجاست که رنج و ویرانی میآید.
زندگی نیازی به نجات ندارد. لازم نیست دنیا نجات داده شود. اینها پیش از پیش نجات یافته اند. آدمی باید خودش را از دنیا نجات دهد. تمامِ خردمندان تاریخ تلاش کرده اند آدم را تغییر دهند، نه دنیا را. این شمایید که باید تغییر کنید. این شمایید که باید بهتر از روز قبل باشید. این شمایید که باید در نظم و هماهنگی باشید. این شمایید که باید به صلح و آرامش تبدیل شوید. تلاش برای تغییر دنیا، به معنای ویران کردن دنیاست. اکثرا کسانی که در پی تغییر دنیا بوده اند، دنیا را بسوی جنگ و نابودی برده اند.