جرم‌شناسان، فاصله بین سنین 30 تا 40 سالگی را دوره پختگی بزهکاران و کمال عقلانیت مجرمانه می‌دانند. به این معنی که مجرمان با توجه به اقتضائات این رده سنی و تجربیات بزهکاری خود، تبدیل به تبهکارانی محاسبه‌گر می‌شوند که به دنبال کسب بیشترین سود ممکن، با پرداخت کمترین هزینه کیفری هستند. این فرآیند که عقلانیت جنایی نیز نامیده می‌شود، در قالب سلسله جرائمی مانند جرائیم یقه سفید، سازمان یافته، قاچاق مواد مخدر و دیگر انواع بزهکاری حرفه‌ای و کاشانه‌ای متبلور می‌گردد. از مشخصه‌های اصلی این گروه از مجرمین می‌توان به استفاده از هوش(برعکس گروه قبل که متکی بر قوای جسمانی اند) و ریسک نکردن اشاره نمود. بررسی آمارهای جنایی و نرخ بزهکاری در سنین مختلف، نشان دهنده آمار بالای مجرمین یقه سفید، کلاه برادار و دیگر بزهکارانی است که به لحاظ اجتماعی، اقتصادی، مذهبی یا سیاسی دارای جایگاه بالا و چهره موجهی بوده و از طریق فریب دیگران با استفاده از برقراری ارتباط و آنچه در فرهنگ امنیت اطلاعات و رایانه، مهندسی اجتماعی نام گرفته است، با کمترین درگیری فزیکی، به فعالیت مجرمانه می‌پردازند. ارتکاب جرائم سازمان یافته نیز در هیمن دوره رخ می‌دهد. همین اتکا به هوش، مهارت‌های اجتماعی و در کل، آنچه که فرد در مسیر زندگی خود تجربه نموده، مجرمین این گروه سنی را قادر به ارتکاب جرائم دولتی و سیاسی می‌نماید. جرائم مذکور، به لحاظ ماهیت خاص خود و بسته به مورد، نیازمند محاسبه‌گری، توانایی فکری و تصمیم‌گیری ویژه‌ای هستند که با کسب آن‌ها در این مرحله، الگوهای بزهکاری نسبت به ادوار سنی گذشته دستخوش تفاوت‌های بسیاری می‌گردد.
اصطلاح مهنسی اجتماعی به مجموعه اعمال فاقد مبنای فنی اطلاق
می‌گردد که بیش از هرچیز، متکی بر تعاملی انسانی است و غالباً متضمن فریب دیگران
برای درهم شکستن احتیاطات و اقدامات امنیتی معمول است؛ مانند جلب اعتماد از طریق
ظاهر آراسته و موجه، تکیه بر نقاط ضعف و قوت طرف مقابل و ...
رابطه سن و نوع جرم- از سنین 60 به بالا
Tags
جزا و جرم شناسی