« هر نوع رقابت، ویرانگر است. وقتی واردِ رقابت می شوی، پیوسته چشم به دوردست ها می دوزی. بسوی آنچه نیست می شتابی. آنقدر بسوی نبوده ها می روی، تا عادت می کنی که هرگز آنچه که هست را نبینی.
این سببِ یک نارضایتی عمیق می شود. آنگاه
شروع می کنی به دیوانه شدن! زیرا آنچه که هست دیده نمی شود، اما آنچه که نیست نیز
دور به نظر می رسد. دیوانگیِ نسلِ امروزی، به دلیلِ رقابت است. هرگز با هیچ کسی
واردِ رقابت نشو. رقابت، آرامش و رضایت را برهم می زند. در رقابت، ممکن چیزهای
زیادی بدست آوری و جاهای زیادی برسی. اما ذهنت به رفتن عادت می کند و اجازه نمی
دهد در داشته های خودت ساکن شوی. آنگاه هر چه داشته باشی، راضی کننده نخواهد بود.
زیرا همیشه چیزی و کسی وجود دارد که می تواند دلیلِ رقابت باشد. این، دیوانه کننده
است.»
Tags
فرهنگ و جامعه