واژه های حقوقی از آنجا که همواره بین خواص دانندگان علم حقوق( فقها، قضات، وکلا و اساید دانشگاه) مورد کاربرد بوده و غاطبه مردم و بدنه جامعه خصوصاً در گذشته، به جهت دوری از نعمت خواندن و عدم دسترسی و انس با متون قانون و منابع استنباط، امکان آشنایی با این واژه ها و اصطلاحات را نداشته اند خصوصاً که بعضا واژه های حقوقی مقتبس از منبعی خارجی بوده و درک معنی آن برای عوام ، دشوار.
این نکته را نیز باید در نظر داشت که معنای بسیاری از کلمات در
حقوق با آنچه افراد در محاورات به کار می برند متفاوت است.مثلا در محاورات عامیانه
واژه ملک فقط به اموال غیر منقول گفته می شود ولی در حقوق به هر مال و دارایی اعم از منقول و غیر منقول و یا
در عرف روستاهای افغانستان واژه مال به حیوانات خصوصاً گاو اطلاق می شود اما در
لسان حقوقی به هر چیزی که قابلیت ارزش گذاری و تملک دارد، نسبت داده می شود.بعضاً
نیز الفاظی توسط عوام به کار می رود بدون اینکه به شرایط حقوقی انتساب توجه شود
مانند اینکه افراد جامعه به هر شخصی که رفتار مالی بر خلاف تمایلات و منافع آنها
انجام دهد کلاهبردار می گویند در حالیکه تعریف حقوقدانان و قانونگذار برای جرم کلاهبرداری بسیار خاص و سختگیرانه است.