۱. حقوق مثل علم ریاضی است و پر است از قواعد. باید همه قواعد را درست و دقیق
یاد گرفت و در جای خود به کار برد. برای یاد گرفتن قواعد هم نباید عجله کرد. تامل
و صبر بسیار لازم است.
۲. همانطور که پشت قواعد ریاضی دلایل و منطقی وجود دارد؛ پشت قواعد
حقوقی هم منطقی خوابیده و ما باید سعی کنیم این منطق را پیدا کنم. مثلا چرا قاعده
اینگونه وضع شده است و یا به فلان نحو وضع نشده است؟ تامل و کاوش این علت ها ضمن
اینکه به فهم خوب قواعد کمک می کند بلکه ذهن را چالشی بار می آورد که در رشته حقوق
بسیار موثر و لازم است. ذهن منفعل در هیچ علمی به ویژه رشته های علوم انسانی مانند
حقوق به درد نمی خورد.
۳. حقوق رشته فراری هست، نمی توان یک بار برای همیشه خواند. باید
همواره با منابع حقوقی در ارتباط بود، دایم در حال خواندن و تحلیل و نقد و نوشتن
بود. حداقل باید در حال تفکر نسبت به مسایل بود. رها کردن حقوق ولو برای یک ماه می
تواند خسارت زیادی به حقوق خوان واقعی بزند.
۴. سعی شود منابع اصیل و خوب انتخاب شده و مطالعه شود. به جای
اینکه ده منبع متفرقه خوانده شود یک منبع خوب با تامل و دقت خوانده شود. ما وقت
زیادی نداریم تا در یک موضوع چندین منبع را چک کنیم آن هم با این گستردگی مسایل
علم حقوق، مگر اینکه بخواهیم مطلب علمی در یک موضوع بنویسیم که در این صورت تا می
توانیم بایست منابع خوب را ببینیم.
۵. فقط در حال خواندن و مطالعه و یادگیری نباشیم. آموزش حقوق به
دیگران می تواند برای خود ما مفید باشد تا بهتر با مسایل آشنا شویم و زاویه دیدهای
مختلفی را ببینیم. برای این کار لزومی ندارد که شما حتما مدرک خاصی داشته باشید یا
استاد دانشگاه باشید، اگر یک بحثی از حقوق را خوب آموخته اید می توانید برای کسانی
که آن را نمی دانند توضیح بدهید و حلقه های علمی چند نفره درست کنید و بحث و
سخنرانی کنید. این پیشنهاد برای دانشجویانی که در خوابگاه ها ساکن هستند بسیار
مفید و حتی یک ضرورت است.
۶. یادداشت برداری داشته باشید تا بتوانید یک موضوعی را که قبلا ساعت
ها وقت گذاشته اید ظرف چند دقیقه مرور کنید. دقت کنیم که ما نباید در مطالعاتمان
بدون برنامه عمل کنیم حتما باید چکیده مطالعه را و لو نیم ساعت باشد خلاصه نویسی
کنیم و الا بعدا دوباره مجبور خواهیم شد همان بحث را مطالعه کنیم.
